PRZYKŁAD NR 1
INFORMACJA O EWALUOWANYM PRZEDSIĘWZIĘCIU:
Ewaluacja końcowa (zewnętrzna) projektu systemowego pn. Wsparcie osób z zaburzeniami psychicznymi na rynku pracy II, realizowanego przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki 2007-2013 Priorytet I Zatrudnienie i integracja społeczna, Działanie 1.3 Ogólnopolskie programy integracji i aktywizacji zawodowej, Poddziałanie 1.3.6 (źródło informacji: raport końcowy, marzec 2013 r.)
Projekt był realizowany w latach 2011-2013 w partnerstwie z ośmioma organizacjami pozarządowymi. Głównym celem tego przedsięwzięcia była aktywizacja społeczno-zawodowa osób z zaburzeniami psychicznymi poprzez udzielenie im kompleksowej i zindywidualizowanej usługi, polegającej na wsparciu przy wchodzeniu na rynek pracy, a także wsparciu osób z ich otoczenia. Realizacji tego celu służyło m.in. prowadzenie warsztatów kompetencji i aktywizacji zawodowej, konsultacje specjalistyczne, warsztaty terapeutyczno-psychologiczne, szkolenia zawodowe, staże rehabilitacyjne, indywidualne spotkania z pracodawcami, a także wsparcie osób z otoczenia osób z zaburzeniami psychicznymi.
W RAPORCIE KOŃCOWYM ZAPROPONOWANO M.IN. NASTĘPUJĄCE REKOMENDACJE DOTYCZĄCE:
działań merytorycznych
zwiększenie liczby działań kierowanych do otoczenia osób niepełnosprawnych,
uelastycznienie zasad udziału w projekcie osób z otoczenia osób z niepełnosprawnościami,
sfinansowanie działalności punktu konsultacyjnego dla otoczenia osób z niepełnosprawnościami,
realizowanie większej liczby staży oraz wydłużenie czasu ich trwania,
przeznaczenie środków na kontynuację nauki przez osoby z niepełnosprawnościami,
rozszerzenie współpracy z pracodawcami,
wprowadzenie materiałów informacyjnych dotyczących psychoedukacji, skierowanych do otoczenia osób z niepełnosprawnościami,
organizowanie warsztatów z zakresu psychoedukacji skierowanych do osób z zaburzeniami psychicznymi, w celu nabywania lub rozwijania konkretnych umiejętności w zakresie radzenia sobie z objawami danej choroby;
promocji projektu
dostosowanie kanałów dystrybucji informacji do specyfiki odbiorców,
zorganizowanie przez każdego Partnera seminarium lub konferencji informacyjno-edukacyjnej dla pracodawców w celu ich zachęcania do zatrudniania osób z niepełnosprawnościami,
rozpropagowanie informacji o możliwości pozyskiwania refundacji zatrudniania osób niepełnosprawnych na podstawie Ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych,
zatrudnienie specjalistów ds. promocji projektu przez każdego Partnera,
zapewnienie środków finansowych na działania promocyjne podejmowane przez Partnerów,
zaangażowanie osób z niepełnosprawnościami w proces pozyskiwania do projektu osób z ich otoczenia,
bieżące aktualizowanie strony internetowej projektu, a także zorganizowanie na niej forum wymiany informacji;
zarządzania projektem
ujednolicenie dokumentacji projektowej,
zwiększenie liczby pracowników na stanowisku asystenta stażysty lub trenera pracy,
dbanie o równe zaangażowanie wszystkich Partnerów w realizację projektu poprzez wspólne spotkania, ścisły kontakt z Liderem projektu oraz innymi Partnerami, wzajemne wspieranie się we wdrażaniu poszczególnych działań,
bieżące monitorowanie realizacji założonych wskaźników i adekwatne reagowanie na brak wywiązywania się z poczynionych ustaleń,
przypisanie Partnerom odpowiedzialności za terminowe przekazywanie wniosków o płatność i innych dokumentów związanych z realizacją projektu oraz wyciąganie konsekwencji wobec organizacji, które nie będą się wywiązywały z tych obowiązków.
PRZYKŁAD NR 2
INFORMACJA O EWALUOWANYM PRZEDSIĘWZIĘCIU:
Ewaluacja wewnętrzna on-going projektu innowacyjnego pn. Trener pracy jako sposób na zwiększanie zatrudnienia osób niepełnosprawnych realizowanego przez Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych w ramach PO KL 2007-2013 Priorytet I Zatrudnienie i integracja społeczna, Działanie 1.3 Ogólnopolskie programy integracji i aktywizacji zawodowej, Poddziałanie 1.3.6 (źródło informacji: raport końcowy, luty 2015 r.)
Projekt był wdrażany w latach 2012-2015. Miał charakter innowacyjny, zawierał komponent ponadnarodowy i był realizowany w partnerstwie z trzema organizacjami. Jego głównym celem było stworzenie warunków do zwiększenia szans na zatrudnienie osób niepełnosprawnych poprzez wypracowanie, przetestowanie oraz wdrożenie ujednoliconych procedur naboru, szkolenia, monitorowania i zarządzania pracą trenera pracy na terenie pięciu województw, jako skutecznej formy aktywizacji zawodowej i wyrównania szans na zatrudnienie osób niepełnosprawnych na otwartym rynku pracy. Jednym z efektów projektu miało być wprowadzenie zmian legislacyjnych w ustawie o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnoprawnych w celu stworzenia podstaw prawnych funkcjonowania trenera pracy.
W RAPORCIE KOŃCOWYM ZAPROPONOWANO M.IN. NASTĘPUJĄCE REKOMENDACJE DOTYCZĄCE:
szkoleń dla trenerów pracy
zorganizowanie fakultatywnych szkoleń/warsztatów, które miałyby na celu uzupełnienie treści omawianych podczas szkolenia zasadniczego w zakresie:
rozwiązywania trudnych sytuacji w pracy z osobami niepełnosprawnymi, pracodawcą oraz otoczeniem,
wsparcia osób niepełnosprawnych i ich otoczenia oraz skutecznej współpracy z pracodawcą,
zagadnień prawnych m.in. związanych z zatrudnieniem osób niepełnosprawnych, dofinansowaniami dla pracodawców, ubezwłasnowolnieniem, odpowiedzialnością cywilną osób niepełnosprawnych w środowisku pracy oraz trenera pracy w związku z ich wspieraniem,
psychologicznego przygotowania trenerów pracy do pracy z klientem, jego rodziną oraz pracodawcą,
wprowadzenie zmian do sposobu prowadzenia zajęć:
realizowanie zajęć przez przeszkolonych mentorów i/lub trenerów pracy z długim stażem zawodowym,
uzupełnienie szkolenia zajęciami praktycznymi prowadzonymi na stanowisku pracy u pracodawcy oraz zajęciami z potencjalnymi klientami,
zmodyfikowanie metod pracy wykorzystywanych podczas szkolenia:
zredukowanie formy wykładowej oraz zwiększenie ilości elementów praktycznych tj. konkretnych wskazówek, przykładów, metod aktywizujących grupę, dyskusji, warsztatów, ćwiczeń, scenek, studiów przypadków i symulacji,
rejestrowanie w formie nagrań wideo zadań polegających na odgrywaniu ról, pokazy krótkich filmów ilustrujących przykłady właściwej i niewłaściwej pracy trenera pracy na stanowiskach pracy z klientami,
zaproszenie na niektóre zajęcia przedstawicieli osób niepełnosprawnych oraz pracodawców,
zmodyfikowanie narzędzi do badania opinii trenerów pracy na temat szkoleń, a także oceny stanu ich wiedzy przed rozpoczęciem oraz po zakończeniu zajęć poprzez wprowadzenie obiektywnego i wiarygodnego testu wiedzy w miejsce subiektywnej samooceny znajomości poszczególnych zagadnień, mającej charakter deklaratywny (mało rzetelny).
seminariów na temat problematyki zatrudnienia wspomaganego
podniesienie atrakcyjności następujących elementów seminarium:
panelu dyskusyjnego, np. poprzez zaproszenie dodatkowych ekspertów, głównie przedstawicieli pracodawców i organizacji pozarządowych, a także zwiększenie zaangażowania w dyskusję uczestników seminarium,
prezentacji, np. poprzez omówienie efektywności trenerów pracy w zatrudnieniu wspomaganym oraz wprowadzenie większej ilości danych i przykładów,
wypowiedzi uczestników wizyt studyjnych, np. poprzez podanie większej ilości konkretnych, praktycznych informacji oraz wydłużenie tego elementu seminarium,
wzbogacenie wystąpienia o elementy służące pogłębieniu wiedzy uczestników na temat zatrudnienia wspomaganego,
zwiększenie przydatności seminarium dla jego odbiorców poprzez:
zaproszenie większej liczby pracodawców,
dodanie wystąpienia trenera pracy, a także przedstawienie przez osoby niepełnosprawne oraz pracodawców swoich doświadczeń związanych z korzystaniem z jego usług,
podanie większej ilości informacji nt. skuteczności oraz kosztów zatrudnienia wspomaganego, jak również wskaźników osiągniętych w projekcie,
dokonanie analizy efektów projektu na przykładzie konkretnych beneficjentów,
dołączenie do materiałów seminaryjnych streszczenia raportu z analizy systemu prawnego,
wyeliminowanie z prezentacji powtarzających się treści,
uatrakcyjnienie sposobu prowadzenia seminarium,
przestrzeganie dyscypliny czasowej (trzymania się tematu).
PRZYKŁAD NR 3
INFORMACJA O EWALUOWANYM PRZEDSIĘWZIĘCIU:
Ewaluacja końcowa (zewnętrzna) programów profilaktycznych realizowanych na terenie dzielnicy Praga-Południe przeprowadzona na zlecenie Wydziału Spraw Społecznych i Zdrowia Urzędu Dzielnicy Praga-Południe m.st. Warszawy (źródło: raport ewaluacyjny, grudzień 2011)
Przedmiotem badania ewaluacyjnego były programy profilaktyczne zrealizowane na terenie dzielnicy Praga-Południe w latach 2010-2011 obejmujące trzy obszary zadań:
• programy prowadzone przez placówki oświatowe - wdrażane przez szkoły, przedszkola, ogniska pracy pozaszkolnej; najczęściej krótkotrwałe szkolenia i warsztaty;
• poradnictwo prowadzone przez organizacje pozarządowe i kościelne - roczne programy obejmujące doradztwo psychologiczne, pedagogiczne, prawne, socjoterapię, grupy wsparcia, zajęcia wyrównawcze, reedukacyjne i rozwojowe;
• kilkuletnie programy polegające na prowadzeniu świetlic środowiskowych (realizowane przez organizacje pozarządowe i kościelne).
Placówki oświatowe, organizacje pozarządowe i kościelne pozyskiwały środki m.st. Warszawy na realizację ww. programów w trybie konkursowym w ramach Lokalnego Programu Profilaktyki Uzależnień i Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie będącego elementem Miejskiego Programu Profilaktyki i Rozwiązywania Problemów Alkoholowych m.st. Warszawy.
W RAPORCIE KOŃCOWYM ZAPROPONOWANO M.IN. NASTĘPUJĄCE REKOMENDACJE DOTYCZĄCE:
efektywności wdrażania programów profilaktycznych
zwiększenie stopnia dostosowania zajęć do potrzeb ich odbiorców (np. poprzez podział grup na mniejsze, bądź zwiększenie liczby uczestników, wydłużenie zajęć lub ich rozbijanie na krótsze moduły),
ustalenie jasnych zasad udziału w danym programie oraz ich konsekwentne egzekwowanie,
wspieranie kadry poprzez omawianie problemów, superwizję, zatrudnienie specjalistów i wolontariuszy, zacieśnienie współpracy z rodzicami oraz różnymi instytucjami np. szkołami, kuratorami, OPS, Policją, Strażą Miejską,
zapewnienie ciągłości realizacji programów poprzez możliwość ich wdrażania w ciągu całego roku (szczególnie w przypadku długoterminowych programów realizowanych przez Ośrodki Pracy Pozaszkolnej), bądź w perspektywie wieloletniej (poradnictwo),
umożliwienie wymiany informacji (np. w postaci bazy danych, podczas spotkań dla koordynatorów) na temat aktualnie wdrażanych programów i ich realizatorów;
oddziaływania, trwałości i promocji osiągniętych rezultatów
podejmowanie działań mających na celu utrwalenie oraz rozpowszechnienie rezultatów:
cykliczne powtarzanie i/lub planowanie programu w dłuższej perspektywie (jako sekwencji różnych działań nawiązujących do siebie),
utrwalanie nabytych treści (także w ramach innych zajęć niż stricte profilaktyczne np. podczas godziny wychowawczej),
zacieśnienie współpracy z rodziną w celu wzmacniania uzyskanych efektów oraz podejmowanie pracy ze środowiskiem lokalnym,
tworzenie grup wsparcia dla uczestników,
udostępnienie większej ilości materiałów profilaktycznych (ulotek, broszur),
publiczne prezentowanie prac i osiągnięć uczestników programów,
promowanie programów podczas różnego rodzaju spotkań oraz imprez,
zamieszczanie pełnych informacji nt programu na stronach internetowych grantobiorców,
zwiększenie udziału rodziców w działaniach profilaktycznych poprzez:
realizowanie większej liczby programów mających na celu podniesienie kompetencji wychowawczych,
dwutorowe prowadzenie programów, kierowanych równolegle do dzieci i rodziców,
informowanie rodziców o możliwości korzystania z różnych form pomocy specjalistycznej,
promowanie w konkursie na dofinansowanie programów profilaktycznych wnioskodawców (placówki oświatowe, organizacje pozarządowe i kościelne) obejmujących swoimi działaniami rodziny uczestników programów,
włącznie do współpracy większej liczby placówek oświatowych, szczególnie szkół podstawowych, gimnazjów i liceów. Zebranie informacji na temat powodów braku ich aktywności w aplikowaniu o środki m.st. Warszawy na realizację programów profilaktycznych,
zachęcanie wnioskodawców do realizacji programów edukacyjnych skierowanych do sprzedawców alkoholu i papierosów, a także wdrażania programów przygotowanych i realizowanych przez młodzież (na rzecz rówieśników i młodszych uczniów),
badanie odroczonych efektów programów profilaktycznych (w sposób systemowy).