MEDIACJA to sposób rozwiązywania konfliktu z udziałem trzeciej strony – neutralnego, bezstronnego i nie podejmującego rozstrzygających decyzji mediatora. Mediator pomaga spierającym się stronom w osiągnięciu dobrowolnego i obustronnie satysfakcjonującego porozumienia.
Mediacja jest nieformalna rozmową na temat rozwiązani problemu, którą osoba trzecia umożliwia i ułatwia. Polega na usprawnieniu komunikacji pomiędzy stronami i budowaniu wzajemnego zrozumienia interesów. Mediator pomaga rozważyć wszelkie możliwe rozwiązania, negocjować je w warunkach współpracy i szukać takiego porozumienia, które dla obydwu stron, będzie satysfakcjonujące i możliwe do wcielenia w życie.
Mediacje prowadzone są w budynku Szpitala Zakonu Bonifratrów, w Krakowie przy ul. Trynitarskiej 11, pokój nr 82, III piętro.
Ustalenie terminu oraz informacja: e-mail: mediacja@bonifratrzy.pl.
Tel. 12 256 10 58, w godz. 9.00 – 14.00.
Katarzyna Wojtanowicz
Bonifraterska Fundacja Dobroczynna
Tel. 604 60 19 80
e-mail: k.wojtanowicz@bonifratrzy.pl
ZASADY MEDIACJI
DOBROWOLNOŚĆ
Do mediacji strony przystępują dobrowolnie. Nie są zmuszane do udziału, osiągnięcia porozumienia czy wyboru konkretnych rozwiązań. Swoboda decyzji co do uczestnictwa w mediacji zwiększa odpowiedzialność stron za proces rozwiązywania konfliktu i osiągnięte rezultaty.
POUFNOŚĆ
Mediacja ma charakter poufny. Jej przebieg i rezultaty objęte są tajemnicą. Poufność ujawnionych w mediacji faktów, opinii, uczuć czy zachowań stron zwiększa ich poczucie bezpieczeństwa i buduje większą otwartość.
BEZSTRONNOŚĆ MEDIATORA
Nie opowiada się po żadnej ze stron, w równym stopniu angażuje się w pomoc dla każdej z nich. Nie ocenia zarówno osób jak i zachowań, nie poszukuje winnych zaistniałej sytuacji.
NEUTRALNOŚĆ MEDIATORA
Nie jest zwolennikiem jakiegoś konkretnego rozwiązania, jest w stanie zaakceptować każde, które strony uznają za właściwe w ich sytuacji. Nie tylko nie podejmuje decyzji, co do wyboru rozwiązania, ale nie podsuwa ich stronom i nie ocenia składanych propozycji. Nie jest doradca stron, nie przedstawia właściwych w danej sytuacji sposobów działania. Umożliwia stronom ich samodzielne wypracowanie. Tym samym przekazuje całkowita samodzielność za rozwiązanie konfliktu i kształt porozumienia uczestnikom mediacji.
SAMODZIELNOŚĆ STRON W PODEJMOWANIU DECYZJI
Mediator nie podejmuje decyzji za strony, nie rozstrzyga sporu. Nie jest sędzią, ani arbitrem. Rola mediatora jest zachęcanie stron do aktywnej współpracy przy poszukiwaniu rozwiązań. To do nich należy decyzja. Jest ona rezultatem wolnego wyboru stron i płynie z przekonania, że wypracowane rozwiązania, że wypracowane rozwiązania zaspakajają ich najważniejsze potrzeby.
ZADANIA MEDIATORA:
• stworzyć warunki dobrej komunikacji między stronami, umożliwić lepsze wzajemne zrozumienie
• pomóc stronom ustalić najważniejsze kwestie do rozwiązania
• skupić uwagę stron na problemie i jego rozwiązaniu
• skupić uwagę stron na przyszłości, a nie na przeszłości
• dbać o atmosferę spotkania, sprzyjającą konstruktywnym rozmowom
• dbać o zachowanie równowagi sił, nie pozwolić, by któraś ze stron zdominowała drugą
• umożliwiać formułowanie wielu różnych propozycji rozwiązań
• dbać, aby porozumienie było realistyczne i możliwe do wcielenia w życie
W JAKICH SPRAWACH WARTO STOSOWAĆ MEDIACJĘ?
1. Sprawy rozwodowe:
• sposób rozstania, rodzaj pozwu z orzekaniem o winie czy bez orzekania
• władza rodzicielska i miejsce zamieszkania dziecka
• kontakty dziecka z rodzicem, który nie będzie sprawował bezpośredniej opieki nad nim
• sposób korzystania ze wspólnego mieszkania po rozwodzie
• wysokość alimentów
2. Sprawy o podział majątku po rozwodzie
3. Sprawy związane z opieka nad dziećmi po rozwodzie orzekane przez sądy rodzinne:
• sprawy o ustalenie kontaktów z dzieckiem
• sprawy o zmianę wyroku rozwodowego w części dotyczącej rozstrzygnięcia o władzy rodzicielskiej nad wspólnymi małoletnimi dziećmi rozwiedzionych małżonków
4. Inne sprawy rodzinne:
• konflikty małżeńskie (o ile nie są wskazane do terapii)
• spory wynikające z gospodarowania współwłasnością (np. sprawy spadkowe)
• konflikty miedzy rodzicami i dziećmi (także dorosłymi dziećmi)
• pomoc w uzgodnieniu zasad opieki nad członkami rodziny chorymi, niepełnosprawnymi, w podeszłym wieku
• konflikty w rodzinach zastępczych i adopcyjnych
5. W sprawach cywilnych
6. W sprawach pracowniczych, gospodarczych, karnych i w sprawach nieletnich.